Mama i Syn

Zdjęcia robił mi mój Synek, ustawiał, przestawiał, kierował. Są naj. Jak wspólne chwile tylko we dwoje. Bibik to najlepszy mój obserwator i barometr moich uczuć. 

Czasami kiedy już czuję, że moja matczyna cierpliwość jest na wyczerpaniu, że niewiele brakuje do wybuchu, mruczę do siebie: "Nic nie gadaj Honia, poczekaj, przejdzie mu, spokojnie, jeden, dwa, trzy..." Ostatnio, kiedy Bib widział, że już jestem bliska, sam zaczął: "Nic nie gadaj Honia, poczekaj, przejdzie mu, spokojnie, jeden, dwa, trzy..." 

Ostatnio kiedy wracaliśmy po całym dniu wojaży, rozpadało się, wycieraczki pracują, jedziemy powoli, z naprzeciwka jedzie tir: "Mama a czemu on ma trzy zasówaczki a my tylko dwie?"

Wszystko zapisuję w zeszycie, na kartce, w kompie, gdzie się da. On to wie, przekręcił tytuł bajki i zamiast "Piękna i bestia" powiedział "Piękna i desti". Ja się śmieję a on krzyczy: "tylko nie zapisuj tego w swoim pamiętniczku mama!"

Wpis taki bardziej na "przejutrzem" i idealny na za tydzień, na Dzień Matki. A może nie... Skoro bycie z moim Synkiem jest na wciąż, 24 godziny na dobę jest ze mną, w mojej głowie, serduchu to każdy dzień jest takim naszym małym świętem. Z mniejszymi lub większymi fajerwerkami. Mogłabym o tym ciągle mówić, pisać, mówić, pisać...