Trzy dni bez Małego Gamonia i materiał na kolejne posty jest oraz nowy szablon, nad zmianą którego pracowałam już od dłuższego czasu, a konkretnie nad Mężem żeby się tym zajął. Dzisiaj post z oliwkowym kombinezonem w roli głównej. I wiatrem, który robił co chciał z moim włosami, uchwycił moje zwiewne nastroje daleko ode mnie. Uwielbiam taki wiatr przez który ledwo stoję na nogach, ciepły, letni, zwiastujący burzę. Potem jest już tylko kojąca cisza... Byle nie za długa, wtedy aż dzwoni w uszach i to jest nie do zniesienia. Dokładnie tak samo kiedy dom jest pusty i wolny od dziecięcych krzyków, śmiechu, paplaniny, tupotu stóp...